Het afspiegelingsbeginsel is een methode die in Nederland wordt gehanteerd om de ontslagvolgorde te bepalen bij ontslagen om bedrijfseconomische redenen. Dit beginsel vereist dat binnen elke leeftijdscategorie (15-25, 25-35, 35-45, 45-55 en 55+ jaar) de laatst aangenomen werknemer als eerste voor ontslag in aanmerking komt. Het doel is om een evenwichtige leeftijdsopbouw binnen de organisatie te behouden.

Er zijn situaties waarin dit beginsel niet van toepassing is, bijvoorbeeld bij werknemers met een unieke functie of bij uitzonderingen vastgelegd in een sociaal plan. Het afspiegelingsbeginsel moet worden gezien in de context van werkgelegenheid en werkloosheid, waarbij het een alternatief biedt voor het anciënniteitsbeginsel (last in, first out).

Deze term is belangrijk binnen arbeidsrecht en bedrijfseconomische besluitvorming.