"Dekkingsgraad" is de verhouding tussen het vermogen (de beschikbare middelen) van een pensioenfonds (zoals beleggingen) en de pensioenverplichtingen die het fonds heeft tegenover alle deelnemers (de contante waarde van het aan hen uit te keren bedrag).

De dekkingsgraad geeft een indicatie van de solvabiliteitspositie van een pensioenfonds en wordt daarom ook wel de "pensioenthermometer" genoemd. Een dekkingsgraad van 105% betekent bijvoorbeeld dat er 105 euro beschikbaar is voor elke 100 euro aan pensioenverplichtingen.

De dekkingsgraad is een cruciale maatstaf om te bepalen of een pensioenfonds in staat is om zowel huidige als toekomstige pensioenuitkeringen te betalen. De rentestand speelt hierbij een belangrijke rol; hoe hoger de rente, hoe lager de contante waarde van de verplichtingen en hoe hoger de dekkingsgraad.

Er bestaan verschillende soorten dekkingsgraden, zoals de actuele dekkingsgraad, beleidsdekkingsgraad, economische dekkingsgraad, nominale dekkingsgraad, en reële dekkingsgraad, die elk op hun manier bijdragen aan het inzicht in de financiële gezondheid van een pensioenfonds.